bloghead

bloghead

zaterdag 6 juli 2013

dag 2: van mount rainier naar mount st helens naar stevenson

Vandaag trekken we alweer verder op onze reis. We laten Mount Rainier achter ons en vertrekken langs de White Pass Scenic Byway richting Mount Saint Helens. Ook dit is een vulkaan, maar zo vind je er hier wel een heleboel. Mount Saint Helens is een vulkaan die bij sommigen van ons wel nog gekend is, vooral de oudere garde, voor de uitbarsting in 1980 waar toen 60 doden bij vielen.
Het is een prachitge weg die we rijden, met hele mooie zichtpunten op de vulkaan.





We rijden helemaal tot aan het Johnston Ridge Observatory waar je de vulkaan het best van al kan bewonderen. Stempeltjes verzamelen, stickertje kopen, en wat rondsnuffelen in het visitor center. We lopen de theater zaal binnen en kijken naar de film over de eruptie van 1980. De film is heel mooi opgebouwd en geeft een sterk staaltje weer van waar de Amerikanen zo goed in zijn, in iets negatiefs toch een positieve wending vinden. De film gaat volledig over de natuur die zich traag maar zeker herstelt van de verwoesting van 30 jaar geleden. Geen woord over de doden die die dag vielen. De film eindigt en dan krijg je nog een mooie afsluiter, het gordijn van de filmzaal gaat omhoog en je kijkt uit op die verwoestende vulkaan, die nu heel stilletjes ligt te sluimeren.


Na de film bekijken we nog wat verder de expositie en gaan daarna buiten gaan kijken naar de vulkaan en naar de restanten die je nog steeds zo duidelijk ziet in de directe omgeving. Door de verrekijker van een ranger zien we diep onder ons ook een kudde Elks liggen, maar die zijn jammergenoeg veel te ver om op foto te zetten.



Na dit uitgebreide bezoek trekken we verder met de auto. We rijden een stukje over de Interstate en volgen dan de loop van de Columbia River richting Stevenson, onze halte voor de komende dagen. Ik stop nog even bij een scrapbookwinkel, en we gaan nog lekker eten bij de Applebees, waar ze hoera hoera mijn favoriete gerecht nog steeds op de kaart hebben. Mmmmm, die cajun shrimp pasta heeft mij toch weer zo lekker gesmaakt!

We rijden verder naar ons motel en checken in voor de komende twee dagen. We krijgen een mooie grote kamer op de gelijkvloers. Als we aankomen zijn we de enige auto op de parking, maar later op de avond stroomt het motel toch lekker vol.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten