Vrijdag: the belgians and the city tour



Vandaag wederom een wandeldagje op ons programma. We hadden nog wat dingen op ons programma staan die we nog niet hebben afgewerkt. We vertrokken vanuit ons appartement en liepen deze keer de andere richting uit, richting Central Park. Het is echt wonderbaarlijk, maar vanaf je enkele stappen in het park bent, heb je helemaal niet meer de indruk dat je je in een grote stad bevindt. Het is er rustig en stil in het park.  We wandelden via verschillende paadjes naar het Museum of Natural History. Onderweg kwamen we enkele dogwalkers tegen, mensen die met andere mensen hun honden gaan wandelen. Ik moest telkens denken aan ons Martha, stel je voor dat die zo in groep moet gaan wandelen, binnen de kortste keren zitten alle leibanden door elkaar en is er een heuse hondenrevolutie aan de gang.

 



We kwamen aan bij het museum waar het al heel druk was. Wederom moesten we in het rijtje staan. ik begin me toch meer en meer af te vragen of dat eigenlijk een hobby is van die Amerikanen, in het rijtje staan. Gelukkig werden we uit de rij gepit en mochten we naar een aparte kassa gaan. Boze blikken voor en achter ons, maar wij waren lekker rap binnen. Het geluk mag ook eens aan onze kant zijn.

Het museum staat werkelijk bol van de prachtige dingen, en je kan er best een hele dag in ronddwalen. Wij hebben ons eigenlijk beperkt tot de zalen met de dinosaurussen. Wat overweldigend die grote geraamtes van de prehistorische dieren.

Zelfs de inkomhal van het forum is impressionant, maar amai, wat een volk was er daar aanwezig in het museum.

Na ons bezoek aan het museum hebben we op zijn New Yorkers een hotdog van het kraampje gekocht en ons in het zonnetje geïnstalleerd op een bankje. We hadden om kwart voor drie een afspraak voor een tour dus konden we op ons gemakje door Central park terug kuieren. Ondertussen kwam de zon er helemaal door en begon ons mamsie toch serieus te zweten, waardoor we via Fifth Avenue terugliepen naar ons appartement voor een vlugge kledijwissen.

Om kwart voor drie was het afspraak voor de sex and the city-tour. Aangezien ik best fan ben van de reeks en we met onze New York pas korting kregen op de tour hadden we deze geboekt voor vandaag. Met vijftig dames op de bus en allerlei locaties van de serie en de films gaan bezoeken. Persoonlijk hadden we er net iets meer van verwacht, maar echt tegenvallen vonden we het toch ook niet.

Een van de stops van de tour was the magnolia Bakery waar ze de heerlijkste cupcakes van New York verkopen. En heerlijk, dat waren ze. Mamsie smulde van een caramel cheesecake en ik at een heerlijke vanilla-cupcake. Zeker een aanrader als je in de buurt bent.

En natuurlijk mocht dit ook niet ontbreken op de tour. Een cosmp slurpen in de bar die gebruikt werd als decor voor de bar die Aidan en Steve in de reeks openen. En zo kwam ik ook weer aan mijn dagelijkse cosmo toe. :)

 

 

Het eindpunt van de tour bevond zich bij de HBO-store (toevallig, toevallig) vlakbij Bryant Park. Omdat we gisteren niet aan The Grand Central Terminal toegekomen waren, liepen we eerst die richting uit. Het is een prachtig station. Ik ben altijd fan van Antwerpen Centraal, maar dat komt nog niet aan de tippen van dit station. Wat gigantisch en toch prachtig. Ze kunnen er wel wat van, die Amerikanen. 

 

 

 

Een klein stukje verder de straat in heb je bovendien een mooi zicht op het Chrysler Building, die mooi opglinsterde in de ondergaande zon.

Via Bryant Park en 7the avenue wandelden we terug naar ons appartement. We wilden gaan eten bij de Red Lobster, maar op vrijdagavond iet sgaan eten in New York is niet zo'n geweldig plan. We eindeigden uiteindelijk bij de Applebees, waar ik nogmaals kon genieten van hun Cajun Shrimp Pasta, absoluut geen straf voor mij. (en mmmm, nog een cosmo'ke voor het slapen, wat wil een mens nog meer).

 

New York op donderdag



Vandaag een wandeldagje op het programma. We vertrokken vanaf ons appartement over Times Square richting Madame Tussauds. De entree voor het wassenbeeldenmuseum was inbegrepen in onze New York Pass en we wilden allebei wel eens zien of het nu echt al die lof waard is. We waren er net voor openingstijd en moesten dus niet lang wachten om binnen te mogen. 

 

 

 

Het museum is inderdaad echt de moeite om eens te bezoeken. De meeste van die beelden zijn echt wel levensecht, bij andere is het vaak net iets minder geslaagd. De opbouw van het museum is ook leuk. De beelden staan niet allemaal op een rijtje, maar zijn telkens in een scène opgebouwd. Zo is er de party waar de hollywoodsterren opgesteld staan, dan heb je de presidentiële kamer, waar de presidenten en andere invloedrijke mensen uit de Amerikaanse kamer staan. 

 

Na het museum lieen we verder naar het Garment District. Ik ben ene grote fan van het programma Project Runway, waar onbekende modeontwerpers de kans krijgen hun eigen lijn op te bouwen. Het programma wordt gepresenteerd door Heidi Klum en Tim Gun. Het speelt zich af in de Parsons school for design en hun vaste stop voor stoffen is Moods. Als fervent naaister kon een bezoekje aan deze gebouwen dus niet ontbreken. We gingen eerst een kijkje nemen bij het vistor center van het district, heel toepasselijk aangekleed met een reuze knoop en naald. Ernaast een beeld als ode aan de immigranten die hier het Garment District hebben opgebouwd.

 

 

Na wat zoeken vonden we dan eindelijk Moods. Het is niet zo gemakkelijk vinden want het bevindt zich op het tweede verdiep van een gebouw en op de gelijksvloers is helemaal niks aangeduid die de aanwezigheid vermeldt. 

 

 

 

En deze jongen mocht natuurlijk ook niet ontbreken. Swatch, de ster van Mood. Komt in elke aflevering van Project Runway wel even in beeld. En na wat zoeken tussen de gigantische berg stof hadden we hem gevonden. En blijkbaar staat Swatch wel graag op de foto. 

 

Na Mood trokken we verder naar Macy's (oja, we gingen shoppen) en nadat we geld uitgegeven hadden trokken we verder naar de Empire State Building. Na de security en het aanschuiven in rijtjes voor de liften waren we eindelijk boven. Het kostte ons ongeveer 30 minuten om helemaal boven te zijn.

Het uitzicht vanop de ESB is fenomenaal, we hadden geluk dat het mooi weer was. We hadden eerder deze week al Rochefeller gedaan dus wisten wel ongeveer wat er ons te wachten stond. Het was leuk om te doen, maar om er nu eigenlijk zo veel geld aan te besteden vind ik persoonlijk een beetje zonde.

We wandelden via 5th avenue naar Bryant Park en naar de ublic Library. De fans van Sex and the city kennen dit gebouw wel als de plaats waar Carrie en Big zouden trouwen.
H et is echt een prachtig gebouw, wat moet het als boekenfan geweldig zijn om hier je boeken te komen ontlenen of om dingen te komen opzoeken.

 Na dit bezoekje liepen we terug naar ons appartement, waar we eerst onze tickets voor deze avond gingen ophalen bij de Winter Garden. Zo dicht bij broadway logeren en niet naar een show gaan, dat kan toch niet he. Ik mocht kiezen van de mamsie en ik koos voor Mamma Mia! Een cliché maar het is een betaalbare show en bovendien juist om de hoek van ons appartement, ideaal dus.
De show was super, we zaten op de eerste rij en hadden dus ideaal zicht op de buhne en onder de buhne waar de muzikanten zaten.
Deze avond ging ik eens niet slapen met New York New York in mijn koppeke.


woensdag: let it snow!

Vandaag stnd de trip naar de Niagara Falls op het programma. We hadden al direct gezegd dat we een dagje naar de watervallen wilden en hadden al wat zitten rondkijken hoe we dat het beste konden doen. Je kan vanuit NY georganiseerde trips maken naar de watervallen, maar dat kost verschrikkelijk veel geld en dat hadden we er toch niet voor over. Dus ging ik even wat rondsurfen en vond een veel betaalbaarder alternatief. We boekten vliegtickets bij Jetblue van JFK naar Buffalo en huurden daar een wagen voor een dag. De watervallen liggen op een klein uurtje rijden van de luchthaven.

 

Na een uurtje vliegen met een prima service van Jetblue en heel wat gehakketak aan de autoverhuring konden we uiteindelijk toch op weg gaan. Ik had een Michaels gespot op de weg van de luchthaven naar de watervallen dus hielden we daar eerst even een speed-stop. In een kwartiertje binnen en buiten en toch een leuke buit, ideaal.

En dan op naar de watervallen. we reden via de tolweg (1 dollar tol, dat valt best mee) en zagen reeds aan de andere kant een gigantische file staan. Thuis had ik de route in google maps bekeken en gezien dat er twee mogelijke routes waren, een via de tolweg en een rond de waterpartij die tolvrij was maar een kwartiertje langer nam. We besloten alvast om langs de langere weg terug te rijden straks.

 

Toen we op de luchthaven aankwamen met het vliegtuig meldde de piloot dat het er sneeuwde en warempel er dwarrelden vlokken uit de lucht. joepie, sneeuw, dat hebben we dit jaar nog niet gezien!

Aan de watervallen zelf sneeuwde het niet, maar onderweg hadden we al veel ijs zijn drijven op de rivier. Ook de watervallen waren voor een gedeelte bevroren, wat een heel mooi beeld opleverde. We parkeerden de auto aan de Amerikaanse kant en gingen te voet naar het visitor center en naar de uitkijktoren. Daarvandaan hadden we een mooi maar koud zicht op de Amerikaanse watervallen. De meest bekende zijn echter de Canadese watervallen omdat deze in een hoefijzervorm zijn. 

 

In het park liepen er eekhoorntjes rond, en aangezien ik op deze reis nog niet veel wildlife heb kunnen spotten, zette ik deze kerel maar op de gevoelige plaat. blijkbaar was het beestje het wel gewend, want hij ging mooi zitten poseren op de stam.

 

 

Het plan was om via de voetgangersbrug naar Goat Island te lopen, maar blijkbaar was de brug aan reparatie toe. Geen voetgangersbrug dus. Maar er reed wal een soort van historisch trammetje dat wegens de gesloten brug gratis was voor iedereen. Dus namen we dit trammetje naar Goat Island. Onderweg vertelde de chauffeur ook nog de legende omtrent Goat Island. Lang geleden was het plaatsje bij de watervallen vooral bevolkt door boeren. Hun geitenkuddes werden vaak aangevallen door wolven. Een boer had daar genoeg van en hij bracht zijn kudde naar Goat Island, een eiland tussen de watervallen in. Een lange barre winter later kon hij eindelijk terug naar het eiland waar hij ontdekte dat vrijwel zijn hele kudde gestorven was van ontbering, behalve een zielige bok die er nog rondliep. Daaraan zou het eiland zijn naam danken.



Vanop Goat Island kun je normaal gezien naar een uitzichtpunt op de Canadese watervallen, maar de aanhoudende vrieskou zorgde ervoor dat de weg naar het uitzichtpunt en het zichtpunt zelf veranderd zijn in een ijspiste. En dus gesloten voor publiek. Wel jammer want nu hebben we de Canadese kant eigenlijk niet kunnen bewonderen. Maar wat we te zien kregen van waar we stonden was ook al best de moeite.

We liepen nog even terug naar het zichtpunt op de Bridalveil Falls, een klein stukje van de Amerikaanse watervallen. De zon kwam er door en dat leverde een mooie regenboog op in de watermist die van de watervallen omhoogkomt.

Nadat we alles uitgebreid bekeken hadden, namen we het trollybusje terug en liepen terug naar de parking. We namen de auto en reden via de langere maar veel mooiere weg terug naar de luchthaven.
Auto afgeleverd, ingecheckt, hapje gegeten en dan terug naar NY.

Niagara Falls in wintertijd zijn prachtig, maar natuurlijk heb je een heel deel van de vaste attracties die je niet kunt uitproberen, de Maid of the mist vaart bvb niet uit (moeilijk he als de rivier nog een ijshoop is), je kunt de behind the falls niet wandelen want die is ook nog gesloten. We zetten het zeker op ons lijstje om ooit nog eens in de zomer te hernemen.



dinsdag 2 april: going down, going up

Tweede dag in New York. Deze morgen namen we de bus voor de down town tour, het was deze keer al wat beter weer maar er stond heel veel wind, waardoor het boven op de hop on hop off maar frisjes was. We wilden afstappen bij het Flatiron gebouw, maar de busgids had het blijkbaar niet gezien dus werden we een stop verder afgezet. Bij deze stop zag ik een winkel vol feestartikelen. Ideaal voor wat feestdecoratie te scoren. Wat een winkel was me dat zeg. Je kon hier alles wat je maar kon bedenken vinden voor je feestje. We keken onze ogen uit en lachten ook heel wat af. Na deze winkel gingen we naar de eigenlijke reden van deze stop, de InkPad, een scrapbookwinkel in het hartje van New York. Het is een heel klein winkeltje, je kunt er met moeite vlot bewegen, maar wat hebben ze veel. De hele winkel staat van plafond tot vloer vol met stempels. Hele mooie stempels, maar jammergenoeg bijna allemaal op hout gemount, dus niet zo interessant voor mij. Ik vond er toch enkele dingen naar mijn goesting. De verkoopsters waren laaiend enthousiast over mijn zak (zelfgemaakt). Dat is iets wat ons hier wel opvalt in NY, de mensen zijn hier allemaal vriendelijk en enthousiast, en op een spontane manier, waardoor je niet het gevoel krijgt dat het opgelegd is.
Nadat de creditcard weer wat geswiped werd, trokken we verder met de bus op de tour richting downtown. Volgende stop op het programma was Wall street. Op Wall street zelfs is er eigenlijk niet zoveel te zien, maar een bezoekje aan NY zonder Wall street, dat is toch niet serieus he. Het gebouw van de stock exchange is toch wel speciaal om te zien, net als het historisch gebouw waar Washington als eerste presidant van de verenigde staten zijn eed aflegde. Het blijft een grappig gegeven, zo loop je in een hypermoderne stad, tussen wolkenkrabbers, en zo heb je plots een historisch gebouw dat voor je neus staat te blinken. net zoals het kerkje bij de WTC, zo'n contrast, maar het stoort helemaal niet.
We gingen een hapje eten in de Pret a Manger Na de versterking trokken we terug met de bus verder. we reden de hele verdere downtown tour. We passeerden langs het gebouw van de Verenigde Naties en de Trump Tower. Nadat we de hele tour hadden gereden, liepen we terug naar ons appartement. We hielden een korte sanitaire stop en sloten dan aan op de Uptown tour die ons door Harlem en the Bronx nam. Deze rit leidde langs mooie plaatsen, maar jammergenoeg was de bus volledig overdekt en waren de ramen heel vuil, waardoor we geen mooie foto's konden maken.
We hadden tickets voor de Top of the rock om acht uur, dus gingen we na de tour gaan eten. Ik had een Thai gespot niet ver van ons appartement, dus gingen we daar eten. Het was best een gezellig restaurant, met een  oude diva die zong. We kregen zelfs een optreden van The King Himself. Het was ook lekker eten, en ik kon er een cosmo drinken. MMMMMMM. Na dit heerlijk diner trokken we via het appartement naar Top of the Rock. Dat is het observatie deck bovenop het Rockefeller center. Daarvandaan heb je een heel mooi overzicht over de stad. Het was al donker dus keken we uit op een verlicht NY. Heel mooi en heel speciaal. Een perfecte afsluiter voor deze dag.

maandag 1 april 2013: New York New York

Onze eerste echte dag in New York. Je kunt in New York natuurlijk niet ontsnappen aan de aanslag die op 9/11 werd gepleegd op het WTC. Op de plaats waar de twee torens stonden is nu een memorial site ingericht, die je 'gratis' kan bezoeken. We hadden tickets besteld online en trokken met de bus richting downtown. Na wederom in een rijtje te staan kwamen we aan op de memorial site. Er zijn twee monumenten gemaakt, elk een grote waterpartij die de exacte grootte van de torens weergeven, ze liggen niet op de exacte plaats maar ongeveer. Langs de rand van de waterpartijen staan alle namen van de slachtoffers van die dag, ook de mensen die stierven op flight 93 in een veld in Pensylvania, de slachtoffers in het pentagon en de mensen die stierven bij een eerder aanslag op het WTC. Wanneer je daar zoi staat op die memorial, krijg je gelijk toch kiekevel. Zeker als daar dan nabestaanden staan van slachtoffers.



Nadat we het momrial bezocht hadden en ook Saint Pauls Chapel wat net na de aanslag fungeerde als opvangplaats voor de hulpverleners, liepen we terug naar Union Square waar we op de Brooklyn tour stapten van de hop on hop off. Deze tour nam ons helemaal mee door Brooklyn, maar we vonden het allebei een beetje een mindere tour, we hadden niet de indruk dat de tour de mooie delen van Brooklyn laat zien.

Na de tour wandelden we over de Brooklyn Bridge naar Brooklyn. In minder dan een half uurtje waren we aan de overkant van de East River. We liepen van de brug naar Water Street, alwaar je een van de meest gekende foto's van New York kun nemen. Daar zie je namelijk de Empire State Building in een van de bogen van de Manhattan Bridge.

We wandelden door het Brooklyn Bridge park tot aan de pier van de watertaxi. Naast het park staat een prachtig oud gebouw, dat de urbex-kriebelms serieus aan het werk zetten, maar ik zou het niet durven hier ook maar een voet voorbij de afrastering te zetten, hier in Amerika zien ze alles. We hadden wel een prachtig zicht op de skyline van NY en de Brooklyn Bridge.

We stapten op de watertaxi die een rondje rond het Vrijheidsbeld ging varen. We hadden het beeld en Ellis Island op de planning staan, maar jammergenoeg kwam Sandy vorig jaar roet in het eten gooien. De twee eilandjes zijn nog steeds te fel beschadigd om open te gaan voor toeristen dus moesten we het doen met een boottocht rondom madam. Het weer werkte ook niet mee, maar we hadden ze toch gezien. Het is toch een impressionant beeld, jammer dat we haar niet konden bezoeken. 

Toen we terug aan wal waren liepen we naar ons appartement. We passeerden enkele theaters en opeens zagen we een volkstoeloop. Blijkbaar ging de nieuwe show van Tom Hanks in premiere en werder er bekende koppen verwacht. We hadden tijd dus we besloten een beetje te staan wachten. Ons geduld werd beloond, we zagen Meg Ryan arriveren (wat een kleintje is dat zeg), burgemeester Bloomberg, de actrice uit My big fat greek wedding en nog een paar koppen die wij niet kennen maar blijkbaar big in america zijn. 



zondag 31 maart 2013

Het heeft wat geduurd, maar we zijn er eindelijk toe gekomen om een verslag te typen op de blog. op zondag zijn we vertrokken naar the big Apple. We waren veel te vroeg in Zaventem en mochten de reis dus beginnen met wachten aan de balie. het zou een reis van veel wachten worden. Gelukkig verliep alles heel vlot en na enkele uren over de Atlantische Oceaan konden we hobbeldebobbel landen in New York. Ofwel heeft JFK dringend een nieuwe landingsbaan nodig, ofwel was onze piloot gebuisd voor zijn parkeren. Na een uur anschuiven aan de immigratie kon ons mamsie deze keer wel gewoon vingerafdrukjes leveren en konden we onze valiezen gaan zoeken. Blijkbaar draaiden die te lang op de band dus hadden ze heel de boel der maar afgegooid.

Geen gesukkel met treinen en metro's, wij namen lekker de taxi naar ons appartement. Beetje nerveus voor het appartement want ik was zo slim geweest vooraf tripadvisor te lezen waar er niet anders dan negatieve commentaar te lezen was. Gelukkig bleek ook nu tripadvisor echt geen referentie en was ons appartement prima in orde. Alles was netjes en goed voorzien, hier zullen we ons weekje wel kunnen doorbrengen. 



Nadat we de valiezen beetje rap rap uitgeladen hadden gingen we voor een eerste verkenning van Manhattan. We hadden de New York pass besteld waarmee je een heleboel attracties kunt bezoeken. Daarbij had ik een combi-ticket gekocht van de hop on hop off-bus voor drie dagen. We werden wat van het kastje naar de muur gezonden maar uiteindelijk hadden we onze tickets en konden we onze eerste tour doen. We sprongen op de night-tour en reden door avondlijk manhattan en brooklyn. Een aangename manier om een eerste indruk van de stad te krijgen. 

Ons appartement ligt in 51th street op amper twintig meter van Times Square. Daar is het ontzettend druk en de mamsie gaat moeten leren de mensen van haar weg te jagen, anders gaat ze nog hopeloos verdwalen, onze kleine pernukkel.