dag 5: Yosemite: au au de voetjes

Vandaag onze tweede dag in Yosemite. Mamsie was vandaag natuurlijk alweer met de kipjes wakker, maar ik heb toch wat langer geslapen. En wat deden de voetjes pijn van gisteren. De buit van de Panorama-Trail, een paar goeie grote blaren op de voeten en een paar pijnlijke gewrichten en spieren.

Vandaag een rondje door het park naar enkele van de meest gekende toeristische plaatsjes. Hey, het is onze eerste keer in Amerika, en dus houden we ons aan het klassieke lijstje van dingen die best de moeite waard zijn. Het was weekend, dus aanschuiven geblazen bij de ingang van het park. Ik geloof dat de parkwachters het op zeker moment niet meer aankonden, want iedereen mocht zomaar doorrijden, zonder ingangsfee te betalen.

Eerste punt op de lijst vandaag, de Maripose Grove of Giant Sequioas. De weg ernaartoe is zowiezo al een lange route, maar ze zijn er nu volop aan aan het werken, waardoor de weg nog extra lang duurt. Hele stukken van de weg zijn vervangen door losse gravel en daar kan je niet op doorrijden, dus is het slenteren geblazen.

Aangezien het vandaag zo druk was, was ik er wel op voorzien dat de Mariposa-weg afgesloten ging zijn, en inderdaad, toen we eraan kwamen, mochten we niet verder en moesten we ons op de parking zetten. Geen erg, dachten we, dan nemen we gewoon de Shuttle bus. Op ons gemak iets gedronken en geknabbeld en dan op weg naar de bus. Maar wat bleek, de weg ging terug open. Vlug vlug (allé, wat heet vlug met mijn pinguïn-wiebel-gang) weer in de auto en op weg naar de Groove.

Daar aangekomen zag ik de Trail eigenlijk niet zitten met mijn voeten en hebben we dan maar de Tram genomen. De tram is een soort omgebouwde truck, die helemaal open is, en die dwars doorheen de groove rijdt, zodat je ook een heel mooi zicht hebt op alle sequoias.

We kregen een bakje mee en een hoofdtelefoon. In het begin voelden we ons redelijk belachelijk, maar eigenlijk was het best informatief. Ze vertelden de historie van het park en enkele wetenswaardigheden over de sequoias zelf.

Het bakje was zelfs best grappig, als je van channel 6 (engels) naar channel 5 (chinees) verzette. Er waren ook stops voorzien bij de belangrijkste bomen, zodat je er toch even bij kon gaan en kon zien en ervaren hoe immens die reuzen wel niet zijn.

Na dit ritje keerden we terug naar het park zelf. Nog even een stop aan Tunnel View, waar je een mooi zicht hebt op Half Dome en Brideveill Falls.

Die Bridaveill Falls waren trouwens de volgende stopplaats op de route. Een kort klimmetje erheen werd beloond met een prachtig uitzich op deze waterval.

En het was ook best een interessant wandelingtje, het was een trip door de wereldgodsdiensten. Op 200 meter tijd zagen we zowel zwaar gesluierde moslima's als Amisch-families.

Onze rit ging verder naar El Capitan. Vandaag geen klimmers op zijn wanden.

Dan nog een stop in de winkel van de vallei, en dan huiswaarts, allé, lodge-waarts. Valieskes maken en dokes doen, morgen een lange rijdag op het programma. Slaapwel!