dag 13: van Page naar Phoenix - een lange dag

Vandaag een hele lange rijdag voor de boeg. We gaan van Page helemaal naar Phoenix. Daar blijven we slechts een nachtje om dan morgen naar San Diego door te reizen. Ongelooflijk dat we al zover zitten in onze reis.

We zijn vandaag de dag des Heres en dat zullen we geweten hebben. We zijn de dag dan ook heel celebraal begonnen met de God-hitlijst. Toen de wekkerradio deze morgen aansloeg, was het de hitlijst met meestverkochte christelijke liederen in de States. Titels als 'Faith can do that', 'if you just believe', en 'you're never alone' volgden elkaar op. Zo trokken we op weg. Heb ik nu wel niet de nummer een gemist zeker, ik moest tanken, verdorie toch. Oeps!

Eerste stop op onze rit van de Trading Post in Cameron. Ik begon een beetje moe te worden. Ons Teresa (de car) heeft beetje problemen met klimmen en met de hitte, dus de airco staat meer uit dan aan en rijden in een warme auto met een warm windje door het open raam is heel vermoeiend. Dus even gestopt om de beentjes te strekken. We dachten van eventjes het winkelTJE binnen te gaan, maar wat een winkel was dat zeg. Wel heel mooie dingen, dingen die we nog niet gezien hadden in de typische toeristenwinkels. De prijzen waren er dan ook vaak naar. Voor iemand die gek is op indianen en hun cultuur is dit een waar shopmekka. Ik had het meer begrepen op de wasknijper-pistooltjes ;-). Die zeggen dus echt pang hé!



Tweede stop vandaag was het Wupatki National Monument. We moeten onze America-pass toch laten opbrengen hé. Het was een hele mooie loop om te rijden, maar aangezien we nog een lange rit voor de boeg hadden, konden we weinig tijd besteden hier.

We reden verder naar Flagstaff en daar namen we niet de Freeway, maar de gewone weg via Sedona. Na een pittige afdaling (dacht dat er geen einde aan ging komen) reden we door Oak Creek Canyon, een wondermooi stukje natuur. Yeehaw van het AA-forum had me dit stukje weg aangeraden, en het moet gezegd, het is de moeite. In Sedona zijn we gestopt en hebben eventjes rondgeslenterd en zijn iets gaan eten. Toch gauw een uurtje kwijtgemaakt in dit plaatsje dat zo prachtig ligt tussen de rotsen.

Daarna verder naar ons hotel. Om acht uur eindelijk aangekomen. Gelukkig zagen we dat er een wasfaciliteit was in ons hotel, zodat we eindelijk konden wassen. NNog de blog bijgewerkt, footo's op facebook zetten en dan zal het bedtijd zijn voor bibi. Ik ben versleten van deze rijdag, en morgen staat er nog zo eentje op het programma. Hopelijk doet ons Teresa het morgen ook zo goed, dan mogen zij én ik allebei drie daagjes rusten in San Diego. Dit was het -live vanuit Arizona- volgende verslag zitten we terug in California, hopen we!