dag 5: Crater Lake NP

Vandaag blijven we een dagje in Bend. Wel eigenlijk, onze koffers blijven een dagje in Bend, wij trekken wat verder naar het volgende nationaal park op onze lijst. vandaag brengen we een bezoekje aan Crater Lake.

Dit prachtige blauwe meer is ontstaan door een vulkaan, verrassing, verrassing. 7700 jaar geleden, recent history zoals ze hier zeggen, was hier een gigantische vulkaan, Mount Mazama. Die kwam tot een grote uitbarsting, maar in plaats van haar kegel weg te stoten zoals Mount St Helens, besloot deze dame gewoon in te storten. Op enkele uren tijd was de bergtop helemaal verzonken. Allé, zo zeggen de wetenschappers dat toch, niet dat ze er zelf bij waren, maar kom. Vandaag zijn we braaf en nemen alles aan wat ze ons zeggen over vulkanen en instorten en zo.

Door de loop van tijd ontstond in het gat in de grond een meer. Door de helderheid van het meer krijg je de prachtige blauwe kleur. Het is bovendien het diepste meer van USA. Ik ga het in ieder geval niet gaan nameten.

We kwamen het park binnen langs de North-Entrance en we beseften meteen dat we er niet alleen gingen zijn. Natuurlijk, op een zaterdag naar een nationaal park gaan is vragen om file bij de ingang. En dan nog de zaterdag na de 4th of july....

We reden de Rim Drive en stopten verschillende keren bij de zichtpunten. De hele loop rond het meer is ongeveer 50 kilometer, zonder de zijweggetjes. Je bent er dus al even mee zoet. We reden ook de zijweg naar de Pinnacles. Dit zijn lavatorentjes die duidelijk aangeven dat dit een vulkanisch gebied is. De bomma zou gezegd hebben dat het haar deed denken aan Cappadocië, ons ook dus.

We reden ook de zijweg naar Cloudcap Overlook. Bij de splitsing van deze zijweg lag er, net zoals op zoveel plaatsen langs de rim drive een grote plek sneeuw. Wij konden, net zoals de zovele Indische bezoekers, het niet laten om wat met de sneeuw te spelen. Lekker afgekoeld reden we verder naar het hoogste punt van de Rim Drive, waar je een mooi uitzicht hebt op ... Crater Lake.

We stopten ook nog bij het Phantom Ship overlook punt. Phantom Ship is een klein eilandje in het meer. Het is eigenlijk de top van wat overblijft van een kleine vulkaar die hier lag voor Mount Mazama. Het kreeg zijn naam omdat het wat doet denken aan een spookschip met zijn masten en gescheurde zeilen.

We reden de Rim Drive verder tot aan het visitor center bij de Park Headquarters. We stapten uit, strekten de benen en ik ging op zoek naar stempeltjes en stickertjes. DIt jaar hebben ze blijkbaar een nieuwe reeks stickers van de nationale parken uitgebracht. Attent he van hen, aangezien ik een paar parken opnieuw doe dit jaar, zo hoef ik niet twee jaar op rij dezelfde stickers te scrappen. We keken ook naar een film van 22 minuten over het ontstaan van het meer. Voor de film begon vroeg de ranger van dienst aan iedereen waar die vandaag kwam en diste dan een weetje over die staat op. Toen wij Belgium vernoemden vroeg hij direct of wij van de franse kant waren of niet, en You guys don't really like each-other, over there? Hmmm, mooi imago hebben we weer in het buitenland.


We reden nog verder tot aan Rim Village, waar het ontzettend druk was. Na onze eerste stop, waar we overrompeld werden door aziaten, waren wij de rim drive tegenwijzerzin gevolgd, tewijl de kuddebeestjes hem allemaal in wijzerzin deden. Daardoor hadden wij de viewpoints heel vaak lekker voor onszelf. In de Rim Village liepen we ook nog wat langs de rand, maakten nog een praatje met een hondje en haar baasje en breidde ik mijn scrapbookafdeling nog wat uit.

Een laatste stop en een laatste blik over het meer en dan vatten we de terugtoch aan naar het hotel. We gingen eten bij de Chinees-Thai-American naast de deur.