treintje rijden, tjoeketjsoeke tuut tuut!

We zijn vandaag in Durango, en dat plaatsje is gekend voor zijn oude stoomtrein. Die rijdt van Durango naar Silverton via de bergen. We hebben lekker gek gedaan en de luxe klasse geboekt op de trein.

Deze ochtend stond de wekker al vroeg te tuten. We probeerden onszelf wat menselijk te maken en gingen eten in de Applebees. Die ligt naast ons hotel. We verblijven in de Downtown Inn en dat is toch een redelijk luidruchtig hotel.

Na een rush rush ontbijtje stapten we naar het station. Dat ligt niet zover van het hotel en aangezien we gratis parkeren aan het hotel lieten we Wizzeke staan, madam mag ook eens een dagje rusten.


We waren mooi op tijd voor de trein, zelfs nog een beetje te vroeg. We gingen vlug naar de Starbucks en toen terug naar het station. De trein stond klaar en we mochten opstappen. We zaten op de allerlaatste wagon van de trein, de Cinco Animas. We zaten op plaats vijf en zes, leuke zachte zeteltjes, zo stijlvol hebben we nog niet veel getreind. Op onze zetel stond een leuke draagtas met een koffiemok per persoon ons op te wachten als souvenir.

Onze steward was Bob, een man uit Tennesee die na zijn pensioen gewoon geen afscheid kon nemen van treinen. Hij vertelde honderduit en was een hele aangename gids. Bij het vertrekken kwam hij langs met Cinneman-roles, hele lekkere kaneelkoeken. We mochten ook drinken zoveel we wilden.

Ik had op aanraden van het AA-forum (Alles Amerika hé) de zetels veranderd van zijde van de trein, en gelukkig want zo zaten wij aan de zijde waar je de mooiste zichten had. Achteraan de wagon is er ook een balkon waar je op kan staan en je evenwichtsoefeningen kunt doen. De ramen in de wagon konden open en zo kon je eigenlijk best ook mooie foto's trekken.

Langs de route zagen we verschillende herten en veel vlinders, en ik zag zelfs een beer in het water staan, maar het ging zo vlug dat ik geen foto ervan kon nemen, jammergenoeg. En ons moeder was juist de sanitaire voorzieningen gaan bewonderen, dus die had de beer ook niet gezien. Gelukkig had onze buurman ook die beer gezien, zodat ik niet begin te twijfelen aan mijn oogjes.

Na een rit van drie en een half uur kwamen we aan in Silverton en werden we vergast op een plensbui. Natuurlijk, dat hadden we vandaag nog niet gehad! We liepen wat rond in Silverton en gingen gaan eten in een vroeger bordeel, de Shady Lady.

We namen de bus terug naar Durango.

Nog een foto van de souvenirtas: