Vandaag stnd de trip naar de Niagara Falls op het programma. We hadden al direct gezegd dat we een dagje naar de watervallen wilden en hadden al wat zitten rondkijken hoe we dat het beste konden doen. Je kan vanuit NY georganiseerde trips maken naar de watervallen, maar dat kost verschrikkelijk veel geld en dat hadden we er toch niet voor over. Dus ging ik even wat rondsurfen en vond een veel betaalbaarder alternatief. We boekten vliegtickets bij Jetblue van JFK naar Buffalo en huurden daar een wagen voor een dag. De watervallen liggen op een klein uurtje rijden van de luchthaven.
Na een uurtje vliegen met een prima service van Jetblue en heel wat gehakketak aan de autoverhuring konden we uiteindelijk toch op weg gaan. Ik had een Michaels gespot op de weg van de luchthaven naar de watervallen dus hielden we daar eerst even een speed-stop. In een kwartiertje binnen en buiten en toch een leuke buit, ideaal.
En dan op naar de watervallen. we reden via de tolweg (1 dollar tol, dat valt best mee) en zagen reeds aan de andere kant een gigantische file staan. Thuis had ik de route in google maps bekeken en gezien dat er twee mogelijke routes waren, een via de tolweg en een rond de waterpartij die tolvrij was maar een kwartiertje langer nam. We besloten alvast om langs de langere weg terug te rijden straks.
Toen we op de luchthaven aankwamen met het vliegtuig meldde de piloot dat het er sneeuwde en warempel er dwarrelden vlokken uit de lucht. joepie, sneeuw, dat hebben we dit jaar nog niet gezien!
Aan de watervallen zelf sneeuwde het niet, maar onderweg hadden we al veel ijs zijn drijven op de rivier. Ook de watervallen waren voor een gedeelte bevroren, wat een heel mooi beeld opleverde. We parkeerden de auto aan de Amerikaanse kant en gingen te voet naar het visitor center en naar de uitkijktoren. Daarvandaan hadden we een mooi maar koud zicht op de Amerikaanse watervallen. De meest bekende zijn echter de Canadese watervallen omdat deze in een hoefijzervorm zijn.
In het park liepen er eekhoorntjes rond, en aangezien ik op deze reis nog niet veel wildlife heb kunnen spotten, zette ik deze kerel maar op de gevoelige plaat. blijkbaar was het beestje het wel gewend, want hij ging mooi zitten poseren op de stam.
Het plan was om via de voetgangersbrug naar Goat Island te lopen, maar blijkbaar was de brug aan reparatie toe. Geen voetgangersbrug dus. Maar er reed wal een soort van historisch trammetje dat wegens de gesloten brug gratis was voor iedereen. Dus namen we dit trammetje naar Goat Island. Onderweg vertelde de chauffeur ook nog de legende omtrent Goat Island. Lang geleden was het plaatsje bij de watervallen vooral bevolkt door boeren. Hun geitenkuddes werden vaak aangevallen door wolven. Een boer had daar genoeg van en hij bracht zijn kudde naar Goat Island, een eiland tussen de watervallen in. Een lange barre winter later kon hij eindelijk terug naar het eiland waar hij ontdekte dat vrijwel zijn hele kudde gestorven was van ontbering, behalve een zielige bok die er nog rondliep. Daaraan zou het eiland zijn naam danken.
Vanop Goat Island kun je normaal gezien naar een uitzichtpunt op de Canadese watervallen, maar de aanhoudende vrieskou zorgde ervoor dat de weg naar het uitzichtpunt en het zichtpunt zelf veranderd zijn in een ijspiste. En dus gesloten voor publiek. Wel jammer want nu hebben we de Canadese kant eigenlijk niet kunnen bewonderen. Maar wat we te zien kregen van waar we stonden was ook al best de moeite.
We liepen nog even terug naar het zichtpunt op de Bridalveil Falls, een klein stukje van de Amerikaanse watervallen. De zon kwam er door en dat leverde een mooie regenboog op in de watermist die van de watervallen omhoogkomt.
Nadat we alles uitgebreid bekeken hadden, namen we het trollybusje terug en liepen terug naar de parking. We namen de auto en reden via de langere maar veel mooiere weg terug naar de luchthaven.
Auto afgeleverd, ingecheckt, hapje gegeten en dan terug naar NY.
Niagara Falls in wintertijd zijn prachtig, maar natuurlijk heb je een heel deel van de vaste attracties die je niet kunt uitproberen, de Maid of the mist vaart bvb niet uit (moeilijk he als de rivier nog een ijshoop is), je kunt de behind the falls niet wandelen want die is ook nog gesloten. We zetten het zeker op ons lijstje om ooit nog eens in de zomer te hernemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten